ارزیابی کارایی شعب بانک ها با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها و مقایسه آن با نسبت های مالی به روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (مورد مطالعه شعب سرپرستی منطقه مرکزی بانک سپه در سطح شهر تهران)

پویایی و موفقیت سازمان¬ها به ارزیابی، مقایسه و شناخت نقاط قوت و ضعف عملکرد آن¬ها وابسته است. رتبه بندی یکی از مهم¬ترین ابزارهای تبیین نقاط قوت و ضعف و شناسایی فرصت و تهدید¬های بیرونی سازمان¬ها بشمار می¬آید. اغلب رتبه¬بندی¬ها با روش¬ها و شاخص¬های کمّی و کیفی مختلف و با توجه به هدفی که سازمان¬ها دنبال می¬کنند انجام می¬گیرد. اگر چه رتبه¬بندی و مقایسه سازمان¬های مختلف می¬تواند راهنمای مفیدی برای مدیران، سیاست¬گذاران و سرمایه¬گذاران باشد، امّا مسئله¬ی مهم تعیین معیارها، شاخص¬ها و مدل¬های مناسب برای این رتبه ¬بندی¬هاست. در این پژوهش از رویکرد کمّی تحلیل پوششی داده ها و رویکرد کیفی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی برای رتبه بندی واحدها استفاده شده است. هر دو روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل پوششی داده ها تصمیم گیری را تحت محیط های چند معیاره ارزیابی می کنند. فرآیند تحلیل سلسله مراتبی از مقایسات زوجی و وزن دهی به بردارهای ویژه استفاده می کند. در حالی¬که تحلیل پوششی داده ها برنامه ریزی خطی کسری را به کار می برد. در بخش اول عملکرد شعب بانک با استفاده از تحلیل پوششی دادهها ارزیابی شد که خروجی آن، واحدهای کاراتر را مشخص می نمود. در مرحله بعد پس از بدست آوردن نسبت¬های مالی هر یک از شعب، و جمع آوری نظرات خبرگان بانکی در ارتباط با ارجحیت هر یک از نسبت¬ها، از روش تحلیل سلسله مراتبی برای تعیین وزن معیارها (شاخص های کارایی) و برای رتبه بندی نهایی از روش شباهت به گزینه ایده¬آل استفاده گردید. در آخر نتایج به دست آمده از دو روش مذکور با هم مقایسه شد.